عاكف كوي تو منم يا حسين عاشق روي تو منــم يا حسين
اي به فداي لب عطشان تو مست سبوي تو منم يا حسين
خاك درت چشم مرا توتيا ز ائر كـــوي تو منـــــــم ياحسين
گشته اسيرت دل غمديده ام بسته موي تو منـــــم يا حسين
كربو بلا كعبه عشق من است محرم كوي تو مــــــنم يا حسين
اي حرمت قبله دلداده گان روي به سوي تو منم يا حسين
داغ غمت كرده «غمين » را غمين
آه گلوي تو منم ياحسين
علی عاشق علی معشوق علی حق
علی تفسیــــــــــر جود و عدل مطلق
علی سرور علی رهبـــــــــر علی دل
علی باشد کلیـــــــــــــد حل مشکل
مژده اي دل بهار مي آيد گل به هر شاخسار مي آيد
با نسيم سحر به دشت و دمن لاله و لاله زار مي آيد
باد جارو كند گلستان را سرو و بيد و چنار مي آيد
مهر از رخ فكنده است نقاب به چمن گلعذار مي آيد
ساقي از مي خمار كن ما را بزم ما را نگار مي آيد
مطربا عيش را دو چندان كن كه زخم خانه يار مي آيد
گل نرگس ز دامن نرجس وه چه خوش با وقار مي آيد
عالم آراست نور رخسارش ليل پايان نهار مي آيد
شهر آذين كنيد دل شدگان شهر را شهر يار مي آيد
خنده بنما «غمين»براي دلت همدم و غمگسار مي آيد
پر زاحساس باشد نهانم نام عباس ورد زبانم
اي اميد و پناه سكينه يادي از اشك و آه مدينه
اي علمدار تنها ترين شاه اي تو خورسيد رخشنده را ماه
بازوانت ستون خيم بود پرچم سبزت حصن حرم بود
بر وفايت وفا غبطه مي برد بر صفايت صفا غبطه مي خورد
غيرت اللهي اي گلبن ياس من به قربان نام تو عباس
كور خواند آنكه دستت جدا كرد اوج داد دست تو تا خدا كرد
گر چه تير عدو سهمگين بود چون به مشگت نشست شرمگين بود
وقتي آن آب از مشگ مي ريخت گوئيا بهر تو اشگ مي ريخت
از خجالت فرات آب گرديد علقمه بسكه بي تاب گرديد
اي خداي كرم باب حاجت كن سئوال گدايان اجابت
دستگيري كن اي دست بريده از بند تعلق رهيده
ناز چشمان شهلايت اشكم تشنه جرعه اي ده ز مشكم
سائل درگهم من غمينم خادم آستان حسينم
دختركي سه ساله سراغ عمويش را مي گيرد كه عمو جون چاره اي ...
طفلكي برادرم از تشنه گي آروم نمي گيره ...
عباس به پا مي خيزه ... ديگه توانش بريده ... دلم تنگ شهيدان است و اصغر تشنه آّ ... خدا را رخصتي ...
مشك بر دوش عازم ميدون و مژده به همه بچه هاي تشنه ... كه بچه ها عمو رفته آب بياره ...
رقيه : دل واپس و نگران ... عمو دير كرده ... او بايد تا به حال مي اومد ... او مارو فراموش نمي كنه ...
خدايا بابا هم رفته سراغ عمو ... نكنه ... ؟؟
گر نشد آب ميسر گردد گو عمو خود به حرم بر گردد
خبري در خيمه مي پيچه كه بابا اومد ....
همه به استقبال امام و امام دست بر كمر گرفته و به طرف خيمه عمو ... سقا ... عباس ...
عمود خيمه عباس با دست بابا كشيده مي شود و خيمه مي خوابد يعني بچه ها ديگه ...
عمو بر نمي گرده ....
اي اهل حرم ميرو علمدار نيامد علمدار نيامد ....
سر دار حسين سيد و سالار نيامد علمدار نيامد.....
السلام علي علي بن موسي الرضا المرتضي
عرض ارادتي بر آُستان سلطان سرير ارتضي حضرت علي بن موسي الرضا
عليه آلاف التحيه و الثنا ء
سلام بر طوس ، سلام بر آن گنبد طلائي كه صبحگاهان خورشيد به هنگام طلوع در مقابلش ركوع و شامگاهان به گاه غروب سجده مي نمايد .
سلام بر سيادت سيدي كه سلاطين سر بر آستان سرايش مي سايند
سلام بر آشناي غريب و غريب آشنا...
اي ضامن آهو ...
چه زيبا خواهد شد اگر آهوي رميده دلم را ضمانت نمائي ...
و چه گوارايم مي شود اگر براي كبوتر دلم دانه به پاشي ...
و چه با صفاست آنگاه كه بند دلم را به پنجره فولادت دخيل به بندم ...
و چه ...
علي بن موسي الرضا مي دونم سلامم را عليك مي گي و از اينكه گوش ماديم لياقت شنيدن رو نداره خيلي شرمنده ام اگر چه گوش دلم مي شنوه و حس مي كنه ... اما يه خواهشي دارم ... علي بن موسي الرضا كاري كن كه گوش و چشم سرم هم لياقت شنيدن صدايت و ديدن روي ماهت رو پيدا كنه ...
امام رضا جون خيلي وقته دلم تشنه آب سقا خونته و چشام برا ديدن ايون طلات دل تنگي مي كنه و دستم برا گرفتن ضريحت لحظه شماري مي كنه ...
بد بودنمو قبول دارم اما چه كنم عاشقتم ... خرابتم ... و دوستتون دارم ...
خيلي حرفا باهاتون دارم ولي نمي تونم همه رو اينجا بهت بگم ...
كي ميخواي دعوتم بكني بيام و سفره دلمو برات باز كنم ...
نگار سيمين
تقديم به بهار بدون خزان غزلهاي شاعران ، يوسف فاطمه (س)
تو عشق و شور مني اي نگار سيمينم تو كعبه اي تو منائي تو دين و آئينم
ز زمهرير دي افسرد قوافي شعرم بيا بهار غزلهاي تلخ و شيرينم
دلم زهجر تو در آتش است و مي سوزد نمانده طاقت دوري بيا به بالينم
منم وامق و عذرا توئي منم فرهاد منم اسير كمندت تو شور و شيرينم
منم تالي مجنون توئي تو ليلايم منم به غير تو حاشا كه يار بگزينم
كنون كه فصل دي آمد به سر رسيد بهار بيا به طرف چمن نرگسي و نسرينم
به انتظار تو كم سو شده است چشم دلم بيا فداي تو جان (غمين) و مسكينم
"غمینم" من غمم داغ حسین است